Nepal 2023: Will en Sven terug naar huis.

Nandasingh zei dat we gaan volleyballen in het tehuis. Leuk, dan kunnen Sven en Will ook meedoen. Als we aankomen zie ik geen volleybalveld. Er is gisteren een plantenbak gemetseld en deze moet nog uitharden. Geen volleybal vandaag dus.

Will en Sven gaan met de kids basketballen, tafeltennissen, mikado spelen, sjoelen enz. Kortom.... ze vermaken zich wel.

Ik heb een vergadering met Lies en Gerda. Daarna nog eentje met Temba erbij. En dan is het tijd om de scooter te overhandigen. Ik hou een praatje waarbij ik vertel dat deze scooter gesponsord is door vrienden van ons, dat deze alleen gebruikt mag worden door de staff om kinderen naar het ziekenhuis te vervoeren en voor andere noodzakelijke dingen. Maar absoluut niet voor prive aangelegenheden. Iedereen is er erg blij mee en ook erg dankbaar. We rijden een ererondje over het plein.

We lunchen in het tehuis, dal bhat uiteraard. Daarna gaan we nog wat van Kathmandu bekijken met Saroj, Aayushma en Chhechi. Sudip voelt zich niet lekker dus die gaat niet mee. We gaan naar Kathmandu Durbar Square. Het is onwijs druk op de weg en overal hordes politie en soldaten. Wat is er aan de hand?

Er blijken betogingen te zijn omdat men de koning terug wil. Maar een tegenbetoging wil dat juist niet. Dus de politie probeert de betogers uit elkaar te houden. Dit is al de derde onrustige dag in Nepal hierom. In Bouddha merken wij er niet zoveel van. Maar hier in het oude centrum dus wel.

Het grootste gedeelte van Durbar Square is prachtig gerestaureerd. Het grappige is dat wij hier in 2010 al eens waren en onze nepalezen zijn hier nog nooit geweest. We kijken of we een glimp van de Kumari op kunnen vangen in het Kumarihuis. Maar jammer maar helaas.

Nu vraag je je misschien af wie de Kumari is. De Kumari is een levende godin, de reïncarnatie van de godin Durga. Er wordt een 3-jarig meisje gekozen uit de Newar Shakya kaste, de kaste van de goudsmeden. Ze wordt weggehaald bij haar ouders (een hoge eer) en gaat wonen in Kumari House. Tot haar eerste verwonding waarbij ze bloedt, of tot haar eerste menstruatie, blijft zij de levende Godin. En zo wordt ze ook behandeld.

De prijs die dit uitverkozen kind betaalt voor een paar jaar Godin zijn, is erg hoog, ook in haar latere leven. Hindoe-mannen geloven dat de man die trouwt met een ex-Kumari ten hoogste nog een half jaar zal leven. Dus wil er niemand met haar trouwen met als gevolg dat de ex-Kumari's in armoede leefden. Daarom krijgt een ex-kumari (als enige in Nepal) een levenslang pensioen van de regering.

We lopen via Asan naar Thamel, drinken daar wat, kijken nog wat winkeltjes en stappen dan weer in de taxi. We eten met Pam, Gerda en Lies aan de overkant. Daarna spelen Will, Sven en ik een potje boerenbridge totdat taxidriver Rajkumar om 11 uur binnen komt. Tijd om afscheid te nemen. Dag lieverds, goede reis terug naar regenachtig Nederland. Ik blijf lekker nog even hier in zonnig (maar koud) Kathmandu.