Nepal: Afscheidsfeest.

De lerarengroep uit Den Helder gaat er vol tegenaan. Zondagochtend landen en 's middags gelijk met de kids aan de gang in het tehuis. Maandag, dinsdag en woensdag aan de slag op school om de leraren te leren anders les te geven. En de verpleegkundigen geven trainingen in het ziekenhuis. Mitchell van Kabaal legt alles vast op film. Druk, druk, druk dus.

Woensdagmiddag zijn ze "vrij" en willen ze graag een wandeling maken. Gerda en ik gaan met ze lopen van Pullahari Monastry naar Kopan Monastry en terug naar the Valley Guesthouse. Bij de toegangspoort bij Pullahari mogen we er niet door vanwege corona. Na lang kletsen en wat geld schuiven bestaat covid ineens niet meer en mogen we verder. Wel fijn want Pullahari Monestry is mooi en een oase van rust.

De wandeling door het bos naar Kopan is mooi. Eenmaal bij het klooster aangekomen mogen we daar ook niet in. Wat een gedoe. Weer een hoop heen en weer gepraat maar uiteindelijk mogen we dan 15 minuten naar binnen zonder dat we hoeven te betalen. Ook Kopan Monastry is de moeite van het bekijken waard.

Het is een pittige wandeling en we moeten nog een heel stuk. De weg terug door de weilanden kan niet meer, dat is nu volgebouwd met huizen. Dus moeten Gerda en ik een andere weg terug vinden. Sommigen beginnen een beetje te morren, zullen we geen taxi nemen? Maar we lopen door, lopen ietsje om omdat we een afslag missen maar uiteindelijk komen we voldaan weer thuis. Het was leuk, gezellig en echt lekker gelopen.

Donderdag ga ik met Lies en Gerda shawls en sloffen inkopen om straks in Nederland te kunnen verkopen. De opbrengst komt ten goede van de Straatkinderen. De leraren kunnen alles wat we gekocht hebben mee naar Nederland nemen morgen. Super fijn.

Om 4 uur ga ik naar het tehuis. Met de hulp van Mira en Nandasingh ga ik de kleding verdelen die de leerkrachten mee brachten. Vanavond is er een goodbye party. Als de gasten er zijn komen de kids hun nieuwe kleren showen. Daarna stellen we een aantal kids voor aan hun nieuwe sponsor. Hier zijn we echt superblij mee. En de kids ook. Tara, Sujata, Pratik en Raj stralen omdat zij nu ook een sponsor hebben. Heel aandoenlijk en er worden hier en daar wat traantjes weggepinkt.

Dan wordt er gedanst door de meisjes en daarna gaan we eten. De koks Santosh en Ramesj hebben echt heel erg hun best gedaan. Er is rijst, bonenprut, groentencurry, een curry met tofu, kip en rauwe groenten. Wat een feestmaal en ongelooflijk lekker. Ramesj zoekt wat goede kipstukjes voor me uit en zelfs dat is goed te eten. Ik vind vooral de tofuschotel heel erg lekker.

Na het eten zijn er wat toespraken, door Lies, Temba en Wietske (van de leraren). Zij hebben een crowdfunding opgezet en overhandigen een prachtig bedrag wat opgehaald is voor de Straatkinderen. En daarna barst het feestgedruis los. Iedereen danst en geniet. Kom zegt Nandasingh, we gaan samen dansen. Wat een tomeloze energie heeft die gast. Hij is ook pas 23 dus dat is niet zo gek. En daar sta ik dan te hupsen op van die dreunmuziek. Saroj is er ook maar die is niet zo van het dansen.

Rond 9 uur stopt de muziek. De leraren en Lies en Gerda staan in een rijtje en krijgen een kata om. Dank je wel, goede reis en tot ziens. Dan wordt er geroepen: Betty didi, come. Ik krijg ook een kata, nummer 3. Dank je wel didi. Chhechi hoort dat en ik zie de paniek op haar gezicht. Wat??... Ga je morgen ook weg?? Nee hoor liefje, ik ga nu slapen en morgen ben ik er weer. De staff en de kids vormen een poort waar we onderdoor moeten lopen en zo komt er een einde aan een mooie feestavond.

Saroj, Krishna en Zangbu lopen met ons mee naar huis. Onze prive bodyguards. In het guesthouse drinken we nog een biertje, genieten na van een fantastische avond en nemen afscheid van team Den Helder. Zij vertrekken morgenochtend om half 5 naar het vliegveld.