Nepal: Beetje rustig aan.

Vanwege Tihar zijn er veel kinderen naar huis en degenen die er zijn zijn druk aan het oefenen voor hun Tihar-optredens. Dat betekent dat er voor mij niet zoveel te doen is. Ik hoef er nu alleen maar te zijn.

Ik leg de kleurtjes en wat platen met geometrische dieren op tafel, is altijd een succes. Ik maak een woordzoeker met de namen van de jongens in het tehuis, vinden ze ook leuk.

Met Asmita en Chhechi ga ik winkelen. De sponsor van Asmita heeft me gevraagd om dit met haar te doen. Aayushma gaat mee voor de juiste winkels en Saroj om de juiste prijs te bedingen want voor nepalezen gelden andere prijzen dan voor toeristen. Asmita zoekt een warme broek, sweater en leuke schoenen uit. Chhechi een sweater en broek. Twee meisjes heel blij. Om er echt een daagje uit van te maken gaan we eten bij G-Cafe alvorens blij en tevreden terug te gaan naar het tehuis.

Didi, gaan we weer pasta verven en dan kettingen maken? Prima, ga ik regelen. Een poosje zijn ze hier heel druk mee. Dan vragen ze of ze de pasta mogen koken. Weet je wat, ik ga even shoppen en dan kook ik hollandse pasta voor jullie.

Met Chhechi loop ik naar de big mart en koop wat groenten en spicy chicken sausages om het een beetje pittig te maken. Het is grappig, de meesten van de staff proberen een beetje. Ze vinden het tasty en vullen daarna hun bord snel met dal bhat. Als hij geen dal bhat op heeft, heeft een nepalees niet gegeten.

Met Prabesh, Pratik, Rajkumar, Kyran en Som gaan we een rondje stupa lopen en visjes kijken achter het klooster. Didi, zegt Prabesh, zullen we eens bij het oude Marinkahome gaan kijken? Ik vind het prima, ik herken niet zoveel aan het huis.

Inmiddels begin ik behoorlijk moe te worden (ik ben al wakker vanaf 3 uur vannacht) en de kids ook. Rajkumar loopt me steeds voor de voeten en Prabesh kletst de oren van mijn hoofd. Ik ben echter zo moe dat het niet meer binnen komt. Wat ik nog wel opneem is dat hij zegt: Didi, today I am so happy. Schatje.

We gaan vandaag wat rommelen met wol, met dank aan Marjet voor het idee. Er zijn maar 10 kinderen. We zijn er zo'n 2 uur zoet mee en eigenlijk ben ik er dan ook wel klaar mee. Even wachten tot Chhechi klaar is, zij is iets voor mij aan het maken. Heel lief. Dan ga ik een middagje relaxen  in de tuin van het guesthouse, boekje lezen, theetje drinken. Tot 5 uur want dan moet ik met Saroj naar de opticien, hij heeft een bril nodig.