Nepal: Schooloptreden.

22 oktober 2022 - Kathmandu, Nepal

In 2019 woonde Sano Kanchha in het tehuis, een schattig, lief en gehandicapt mannetje dat altijd met zijn snottebellen in je nek hing. Hij is verhuisd naar SOS Childrens Village Jorpati, een tehuis voor gehandicapte kinderen.

Samen met Dev en de sponsor van Kanchha ben ik op weg om hem te bezoeken. Voordat we naar binnen gaan verteld Dev dat Kanchha nu Samir heet. Het zal wel. We worden hartelijk welkom geheten en Samir wordt gehaald. Wat is hij groot geworden zeg. Maar hij heeft nog steeds die lieve lach.

Hij is vooral heel blij om Dev te zien. Ik geloof niet dat hij mij herkend. Hij laat ons trots zijn woning en zijn school zien. We horen van de leerkracht dat hij nu Samir heet omdat dat gemakkelijker is om te onthouden voor de andere kinderen. Aha, vandaar. Ook wordt ons verteld hoe ze daar in het tehuis werken met fysio, logopedie, neurologen enz. Ze hebben een indoorschool waar de kinderen 1 op 1 les krijgen. Zodra ze een bepaald niveau bereikt hebben gaan ze naar een reguliere school. Heel erg indrukwekkend.

Terwijl wij op weg waren naar Kanchha/Samir was er een aardbeving van 4,9 op de schaal van richter. Helemaal niks van gemerkt. In het tehuis echter was dat duidelijk te voelen. Ramesh de kok was behoorlijk van slag.

Ik ga met Nandasingh naar school waar vandaag een tiharviering wordt gehouden. Tihar is na Dashain het grootste festival in Nepal. Laxmi, de godin van het licht, wordt hierbij vereerd. Ik sta met 2 handen vol kinderen uit ons huis op het plein. Ik kijk eens omlaag en zie dat er een onbekend kind aan mijn hand hangt. He hallo, wie ben jij? Het jochie kijkt me wezenloos aan maar weigert mijn hand los te laten tot zijn leraar ruim een uur later zegt dat hij bij zijn klas moet gaan zitten.

De directeur wuift me naar een tuinstoel. Fijn, kan ik gaan zitten. Het zang- en dansspectakel gaat beginnen. Een leraar spreekt de kinderen in het engels toe. Today we have a special guest, Betty didi. Daar zit ik dan weer niet op te wachten, maar ja.

We kijken naar het dansen, heel leuk, maar het duurt zo lang. Ik kijk Nandasingh aan maar die zit er van te genieten. Komen er nog veel optredens Nanda? Ja, en straks komt de teacherdance mom, dat is interessant. Elke dans heeft een speciale betekenis die mij uiteraard ontgaat. Na 2 uur kijken is de teacherdance geweest en zegt Nandasingh dat we kunnen gaan. Gelukkig.

's Middags ga ik armbandjes maken met chenilledraad en strijkkralen. De kinderen vinden dat echt heel erg leuk. Ook de oudere kids komen meedoen. Iets om te onthouden.

Ik ga eten met Gonny en Marjet in de Garden Kitchen. Later komen Hans en Wim ook binnenlopen. He gezellig, kom er bij zitten. We hebben een gezellige avond, er wordt veel gelachen.

Foto’s