Nepal: Narayanhity Palace Museum.

Wat een leuke dag had ik vandaag. Nandasingh vroeg me of ik zin had om mee te gaan naar het Koninklijk Paleis. Laat ik dàt nou net nog van plan zijn om te bezoeken voordat ik naar huis ga. Dus ja Nanda, heel graag.

Ik vroeg gisterenavond aan Aayushma of ze ook mee wilde. Ze zei ja en toen Goma hoorde dat Saroj ziek is wilde zij graag in zijn plaats mee. Dus we spraken af om 10 uur in het tehuis. Ik was er om half 9 want ik wilde nog armbandjes maken met de kinderen voordat we weggingen.

Bovendien moest ik de kinderen die hadden meegedaan aan het Crazy 77 spel nog op momo's trakteren en vandaag was nog de enige mogelijkheid. Dus ging ik met Nandasingh naar een momo-restaurant om momo's voor het hele huis te bestellen. Want om nou die paar kids die niet meededen met het spel geen momo's te geven vond ik ook niet zo leuk.

Voor Binita, Alisha, Ruby, Suraj, Prabesh en Kiran had ik ook mini rubiks cubes omdat zij de winnaars van het spel waren.

Om 10 uur vertrekken we naar het paleis. De ingang kost voor locals kost 200 NPR en voor mij 1000 NPR. Nogal een verschil. We moeten tassen en mobieltjes inleveren want fotograferen is niet toegestaan. We worden gefouilleerd en dan mogen we naar binnen.

De voorlaatste koning is met zijn gezin en andere edelen op 1 juni 2001 doodgeschoten door zijn zoon, de kroonprins. Deze schoot ook zichzelf door het hoofd, overleefde dat, werd tot koning gekroond terwijl hij in coma lag. Vier dagen later overleed hij alsnog.

Boze tongen beweren echter dat niet de kroonprins maar de broer van de koning de slachtpartij aanrichtte. Want waarom werden hij en zijn gezin niet doodgeschoten? En hij werd nu koning. Waar de oude koning meer openstond voor de democratie, wilde de nieuwe koning nóg meer de baas zijn. Maar ook dat duurde niet lang.

Er was een burgeroorlog gaande. Nepal was verdeeld tussen aanhangers van de monarchie en tegenstanders, waaronder de Maoïstische rebellen. De koning werd op 18 mei 2006 afgezet en eind 2007 werd de monarchie afgeschaft. Op 28 mei 2008 werd Nepal een republiek.

The Royal Palace is nu een museum. Het is wel leuk om doorheen te lopen en het een en ander op te steken van de nepalese geschiedenis. Het is vooral heel erg gezellig om dat met Aayushma, Goma en Nandasingh te doen.

Heb je wel eens thakali gegeten didi
Nee, nog nooit.
Zullen we dan ergens gaan lunchen?
Ja hoor, prima.
Dus gaan we op zoek naar een thakalirestaurant. Het heeft iets weg van dal bhat maar lijkt nog meer op een indische thali. Het is hoe dan ook lekker.

Dan drinken we nog een bakkie koffie bij een klein koffietentje bij de stupa. Ik drink bijzonder weinig koffie in Nepal, ik vind het vaak niet zo lekker. Maar dit tentje heeft bijzonder goede koffie. Ik denk dat het mijn derde bakkie koffie is sinds ik hier ben.

Terug in het huis komen de kinderen me bedanken voor de momo's. Het was heel lekker didi. Mooi zo, dat vind ik fijn. Er blijkt nog een portie over te zijn voor mij, Aayushma en Nandasingh. Dus ook nog een portie buff momo's naar binnen gewerkt. Pffoe.... ik plof zowat.

Inmiddels ben ik nog alleen met Ivo over in het guesthouse. Zin om samen te gaan eten? vraagt Ivo. Een andere avond graag, maar ik kan echt geen pap meer zeggen, ik sla het avondeten over.
Kom je vanavond nog voetbal kijken didi? vraagt Kami. Nederland versus USA. Lief dat je het vraagt maar ook hier bedank ik voor de eer. Achteraf kijk ik de wedstrijd toch samen met Doma bij de warme houtkachel gezeten.

Ik probeer Saroj nog te bereiken. Dat is heel lastig omdat zijn telefoon kapot is. Ik wil graag weten hoe het met hem gaat. Maar daar kom ik dus niet zomaar achter. Uiteindelijk reageert hij toch op mijn bericht. Ik heb even de telefoon van Jangbu mom. Het gaat wel, ik hoop dat ik maandag weer kan komen. Ik hoop het ook knul.