Nepal: Een weerzien.

Op de avond van de dag dat Lars vertrok ga ik uit eten met Richard. Ik heb hem ontmoet in 2019 toen hij vrijwilligerswerk deed in een klooster hier om de hoek. We gingen toen regelmatig met elkaar uit eten. Hoe leuk is het om hem nu weer te ontmoeten. Hij verblijft een week in het klooster alvorens op trekking te gaan.

We gaan eten in de groene containers en het is zo gezellig. Echt fijn, zo heb ik er niet zo'n last van dat Lars er niet meer is. Aan gespreksstof geen gebrek. Best apart want zo heel goed kennen we elkaar niet. Nadat ik in 2019 naar huis ging hebben we nooit meer contact gehad.

Ik genees wonderbaarlijk snel, de korsten zijn er al vanaf gevallen en ook de binnenkant van mijn lip is nu dicht. Het ziet er mooi uit, niets meer van te zien dat de wond gaapte. Mijn pols blijft nog wel gevoelig maar ik heb geen verband meer nodig. De kneuzing zal ik nog wel een poosje blijven voelen maar het valt mij alles mee. Best gelopen.

Ik ga bij Aayushma thuis eten. Goma (de moeder van Aayushma) heeft biryani met kip (shoot... weer vergeten te zeggen dat ik vegetarisch ben) gekookt en een heerlijke salade gemaakt. De kip valt erg mee, weinig brokstukken bot en goed gaar vlees. Wel lekker eigenlijk. Ik krijg 5 pakken kruidenthee van Goma, nog voor mijn verjaardag. Aayushma en haar broer Aayush brengen me na de maaltijd naar huis. Heerlijk gegeten (mitho cha = lekker) en een gezellige avond gehad.