Nepal: Van school af.

Ik heb Saroj al 4 dagen niet gezien, hij is nog steeds ziek. Elke dag appt hij dat hij morgen komt. Ik hoop het want dan is hij weer beter.

Er komt een meisje naast me zitten. Moet jij niet naar school?
Nee didi, ik ga niet meer naar school.
Huh, waarom niet?
Gaandeweg het gesprek kom ik er achter dat ze verliefd is geworden, wil stoppen met school en bij de familie van die jongen wil gaan wonen.
Maar kind, hoe zie je dat voor je? Maak iig je school af, dat duurt nog maar 4 maanden. Je kan zo goed leren en zonder diploma kan je helemaal geen baan vinden.
Nee didi, ik ga met hem trouwen.
Nee toch, je bent pas 15. Je bent toch niet zwanger he?
Nee didi, we hebben geen sex.
Maar als je getrouwd ben ben je zo zwanger, krijg je het ene kind na het andere terwijl je zelf nog een kind bent. Ze zegt dat haar dat niet gaat gebeuren. Ze is een pittige tante maar ook zo naief.

Ik krijg haar niet zover dat ze er nog eens over na wil denken en toch haar examen wil doen. Ik heb er zo geen goed gevoel over. Ze heeft die knul ontmoet op facebook, illegaal want ze mag nog niet eens op fb. Maar hou dat maar eens tegen.

De kids mogen maskers kleuren vandaag. Dat is een geliefde bezigheid. Ze kunnen kiezen uit 5 soorten maskers. De vlinders vliegen de deur uit, daarna de hazen, gevolgd door de olifanten. Dan willen ze de koe, de aap is het minst gewild. Wij houden niet van apen didi.

Joost en Evelien komen Anjali bezoeken. De ouders van Joost sponsoren haar. Ik laat ze het huis zien en stel ze voor aan Anjali. Ze is enorm verlegen maar ook blij met het bezoek. Dat laat ze pas zien als Joost en Evelien weer weg zijn. Ze vertelt opgetogen aan de andere kinderen dat die mensen haar sponsors waren en ze laat trots het armbandje en kleurboeken zien.

Saroj komt ook vandaag niet, jammer hoor. Maar morgen kom ik hoor mom. Alleen als je beter bent knul, anders wachten we gewoon nog een dagje. Dat overleven we wel.

De kids vinden het heel erg leuk om memory te spelen. Dat doen we een aantal dagen achter elkaar omdat ze er steeds om vragen.

Speelmais hebben ze nog nooit gezien. Ze vinden het echt superleuk. Er worden tafels, beesten, een ring en noem maar op van gemaakt. Wat heel grappig is, is dat ze er ook letters van maken. Zo ook Pratik die de naam van zijn godmother probeert te schrijven. Wil je er een foto van maken en naar haar toe sturen didi? Zo schattig.

Vanavond komt Saroj dan toch. Hij hoest nog wel behoorlijk dus blijven we buiten zitten want ik wil niet dat hij iemand aansteekt. Hij moet morgen naar de university om een aanmeldingsformulier in te vullen. Dan kan hij zaterdag zijn toelatingsexamen doen.

De volgende dag appt hij dat ik morgen mee moet naar de universiteit. Hoezo dan? Ik heb voor morgen al van alles te doen. Kom vanavond ff langs dan kunnen we het erover hebben.
Okey mom.
Maar vanavond zie ik hem niet en het lukt ook niet om contact te krijgen vanwege de slechte wifi verbinding. Dan kijkt hij maar ff hoor, dan kan ik er ook niks aan doen.

Paul, belg, oprichter van Shangrila Home (ook een kindertehuis) is in het guesthouse.
Heb ik jou al niet eens eerder gezien?
Ach Paul, dit is pas de derde keer dat we elkaar ontmoeten. Maar je zei de laatste keer al dat je mij toch niet zou herkennen als we elkaar weer zouden zien.

Later op de avond zit hij met Gerda aan de khukri-rum.
Wil je ook een glaasje Betty? vraagt Gerda.
Nou, doe maar, lekker.
Paul blijkt prachtige verhalen te kunnen vertellen, heel humoristisch. We lachen wat af. Gerda gaat naar bed.
Nemen wij nog een biertje Betty? vraagt Paul.
Ja prima, doen we. Hup 650 cc Tuborg in mijn mik. Nu ga ik ook naar bed hoor Paul. Misschien weet je morgen nog wie ik ben haha.
Nu we een avondje samen hebben zitten doorzakken vergeet ik je niet meer hoor.

De volgende dag krijg ik appjes uit Nederland. Gaat het goed? Ehh... ja, waarom zou het niet goed gaan? Vanwege de aardbeving daar in Nepal. Euhhh.... niks van gemerkt.
Ik ga het opzoeken, er blijkt een aardbeving in het westen van Nepal te zijn geweest met een kracht van 6,6 op de schaal van Richter. Er zijn tot nu toe 6 doden en een onbekend aantal (zwaar)gewonden te zijn gevallen. En er zijn nog mensen vermist. Akelig hoor. De beving was zelfs in Delhi te voelen. Gelukkig hebben wij er niks van mee gekregen. Ik stuur maar een appje naar huis dat alles oke is.

Vanmorgen was er nog een beving met een kracht van 4,1. Ook in het westen maar wel dichter bij ons. Ook niks van gemerkt. Dat is dan de derde aardbeving sinds ik hier ben.