Nepal: Tijd met Lars.

Na het ontbijt ga ik met Lars naar de puja/yoga-room waar Lars me een lesje yoga geeft. Best lekker wel.

Daarna nemen we een taxi naar Patan. Dat is één van de drie oude koningssteden. Het heeft een mooie Durbar Square (centraal plein met allemaal tempels) én gezellige smalle straatjes om doorheen te dwalen. Wel een beetje jammer van alle toeterende auto's en motors overal.

Als we Durbar Square oplopen worden we direct in de kladden gegrepen. Of we even toegang willen betalen. Dit geeft een dejà vu. In 2010 leek het ons onzin om te betalen omdat je via een andere kant gratis het plein op kon. We hadden er alleen geen rekening mee gehouden dat wij als lange blanken direct opvielen tussen de kleine nepalese mensjes en dus gesnapt werden. Haha, shame on us. Maar deze keer hebben we het niet bewust gedaan.

Patan is echt leuk en we vermaken ons prima. We bekijken de tempels, bezoeken het museum, eten bara (newari food). Een soort pizza zeiden ze maar het lijkt meer op een gevulde omelet maar ook weer niet. Echt uitleggen wat het is kan ik niet maar het is lekker.

Vanaf hier neemt Lars de regie in handen. Hij heeft iets geregeld om samen mijn verjaardag te vieren. We nemen een taxi naar de Garden of Dreams. Wat leuk, daar wilde ik graag eens heen maar het is er nog niet van gekomen. Het is een mooi aangelegde tuin, niet heel erg groot maar groot genoeg. We lopen wat rond en daarna zitten we een poosje op een bankje van de laatste zonnestralen van deze dag te genieten.

We lopen naar Thamel waar Lars een afspraak heeft gemaakt met een voormalige monnik voor een klankschaal-meditatie. Interessant, ben benieuwd wat ik daar van moet verwachten.

Kom mee naar boven in de tuin zegt de monnik. Die "tuin" blijkt te bestaan uit een dakterras met een plastic kunstgrastapijt en kerstboom. Geen levend plantje of wat dan ook te vinden dat aan een tuin doet denken. Hmm.... als dit maar niets zegt over de meditatie haha.

Er doet ook een amerikaans stel mee. We krijgen eerst een voetenbadje. Daarna gaan we naar de meditatiekamer. Eerst zitten we op de grond in kleermakerszit voor een geleide meditatie. Ik vind het wat lastig om te volgen omdat ik niet zolang in kleermakerszit kan zitten, alles gaat me pijn doen. Ik ben dus meer bezig met een wat comfortabeler houding te vinden dan met de meditatie. Ik krijg wel een complimentje van de monnik omdat ik het wel heb volgehouden ondanks het ongemak haha.

Nu mogen we op een stoel gaan liggen, dekentje over ons heen, slaapmasker op en laat het maar over je heen komen. Ze beginnen met op een gong slaan. Jeempie, wat een geluid, moet dit ontspannend zijn? Gaandeweg komen er geluiden van klankschalen doorheen, soms pal bij je oor. Dan schrik je daar weer van. Toch schijnt het te ontspannen want plots merk ik dat ik snurk, ik verkeer in een staat tussen waken en slapen. Na verloop van tijd hoor ik ver weg de monnik zeggen dat we weer langzaam tot leven mogen komen. Vingers bewegen, tenen bewegen, slaapmasker af en overeind komen zitten.

Ik heb helemaal geen zin om weer terug op aarde te komen. Ik voel me zo slaperig en ontspannen. De monnik vraagt hoe het voor ons was en welk geluid we het prettigst vonden. Dan nodigt hij Lars en mij uit om vlak voor de gong te komen staan. Sluit je ogen. De gong gaat weer af en we voelen de vibraties door ons lichaam gaan. Apart gevoel. En dan is de meditatiesessie ten einde. Wat een bijzondere ervaring, wel echt een hele fijne. Zeker voor herhaling vatbaar.

Het verrassingspakket voor mijn verjaardag is nog niet ten einde. Lars neemt me mee naar Gaia restaurant waar we gaan dineren. Ik bestel creamy spinaziesoep en kip met champignonroomsaus en rozemarijnaardappels. Lars besteld bonensoep en thaise rode curry met rijst. Willen jullie alles tegelijk vraagt de ober? Nee, de soep eerst en daarna het hoofdgerecht. Oke zegt de ober.

En toen kwam het hoofdgerecht. Ehh... we zouden toch eerst de soep krijgen? Obertje vraagt het na. Sorry, sorry, sorry..... is het goed als de soep na het hoofdgerecht komt? Is goed hoor, prima. Lekker toetje. Het eten is echt verrukkelijk, dus het is ze vergeven haha.

In het guesthouse drinken we nog een kopje thee, bespreken hoe we morgen nog indelen totdat Lars weg moet. En dan gauw ons bedje in. Bedankt voor vandaag Lars, het was een dag vol verrassingen. Ik heb er enorm van genoten.

Vanmorgen nog even naar het tehuis dan kan Lars afscheid nemen van Chhechi, Som en anderen. Terug in het guesthouse checkt hij zijn mail en ziet dat zijn vlucht een uur eerder vertrekt. Aii... snel een taxi bellen en weg is hij. Ook dit afscheid valt me zwaar. Het was zo fijn om een paar dagen met hem te zijn. Dag liefje, goede en veilige reis en een hele fijne maand in India.