New kids in huis.

De examens zijn achter de rug en de resultaten zijn bekend. De kinderen uit de hogere klassen die heel laag scoren krijgen nu te horen dat ze klas 10 (mavo-niveau) nog mogen proberen (als ze over gaan) en dat ze daarna een skills-training van 2 jaar (mbo-niveau) aangeboden krijgen, tenzij hun prestaties drastisch verbeteren. Klas 11 en 12 (havo/vwo-niveau) is te hoog gegrepen voor hen.

Persoonlijk denk ik dat het een hele mooie kans voor ze is. Zoals ik het zie hebben ze veel meer kans op de arbeidsmarkt als ze een gedegen vakopleiding krijgen. Wat heb je aan een havo/vwo opleiding (klas 11 en 12) in een land als Nepal waar nauwelijks werk is te vinden. Als technicus, kraanbestuurder of in de horeca of zo heb je nog een kans op werk. Bovendien kunnen deze kids klas 11 en 12 gewoon niet aan, ze werken best hard maar redden het simpelweg niet.

Het is echter schrikken voor de kids. Het  moet nog even landen. Eén van de jongens komt naar me toe en omhelst me, dat is niks voor hem en het geeft zijn onzekerheid aan. Ik zie iemand stilletjes een traantje weg pinken. Ik vermoed dat Debby en ik komende dagen wel wat gesprekjes met deze kids zullen hebben. Ik ga maar vaak met een kopje thee op het stoepje zitten en zie wel wat er gaat gebeuren.

Er komen 2 nieuwe kinderen in het tehuis wonen. Twee jongens van 9 en 11 jaar oud. Heel onwennig en verlegen komen ze binnen. Ze durven je echt niet aan te kijken, spreken nauwelijks engels, dus communiceren wordt handen en voetenwerk. Maar voorlopig zijn ze nog niet zover. Als de jongste kinderen uit school komen leg ik de lego vast klaar. Even omkleden en dan spelen. Het duurt niet lang voordat de jongste van de 2 ook met de lego gaat spelen. De oudste vind dat nog te spannend. 

Het is zo mooi om te zien hoe snel de kinderen de nieuwelingen accepteren en in hun midden opnemen. Als ik de volgende ochtend bij het tehuis kom doen de jongens mee met voetballen en lachen en zwaaien ze al naar me. Als de andere kids naar school gaan haalt Nanda een fiets te voorschijn. Huh?? Wat is dat voor ding?? Nanda leert het ze en na een ochtendje oefenen lukt het de oudste om een metertje of 3 los te fietsen. Leuk hoor, het komt snel helemaal goed met deze jongens.

Uiteraard wordt er nu naar sponsors gezocht, voor deze 2 kids maar ook voor degenen die (nog) geen sponsor hebben. Het is ook mogelijk om met meerdere mensen samen een kind te sponsoren. De kosten van levensonderhoud en vooral van school stijgen ook hier behoorlijk. Mocht je interesse hebben neem dan even contact met me op.