NZ: Van Te Anau naar Dunedin.

We beginnen de dag met een bezoek aan Te Anau Bird Sanctuary. Via een wandelroute langs het meer kan je er zo gratis doorheen
lopen. Er zijn verschillende volières
waar je diverse inheemse soorten
vogels kunt zien waaronder de
zeldzame Takahé, wat nog het meeste lijkt op een giga paarse meerkoet.

Dan gaan we op pad, richting Dunedin. Behalve een stop voor koffie en lunch zitten we in de bus tot we om 2 uur bij Tunnelbeach aankomen. Hier maken we een wandeling naar het strand. De afdaling is erg steil naar en we moeten straks dus ook weer steil omhoog over een gravelpad. Uitkijken dus. Het uitzicht op de zandstenen kliffen en rotsbogen in de Stille Oceaan (Pacific Ocean) is fantastisch mooi.

Daarna rijden we verder tot we om 4 uur in Dunedin aankomen. Dunedin is de Keltische naam voor de Schotse hoofdstad Edinburgh. Het is na Christchurch de grootste stad op het Zuidereiland. Hier staat de oudste universiteit van Nieuw-Zeeland, de University of Otago. Het uit 1906 daterende treinstation in de stad geldt als één van de mooiste gebouwen van het land, maar is vanwege restauratie geheel ingepakt. Gaan we dus niets van zien.

We verblijven in Kingsgate Hotel, wederom een prima hotel. Het ligt 2 blokken van het centrale plein af. We installeren ons en gaan dan de stad bekijken. Net als we samen aan een biertje op een terras zitten komen Piet en Dimphy langs. Gezellig, kom erbij. Ook Annemiek en Sjaak schuiven aan.

He, daar zijn Peter en Freeke. Ook zij komen er bij zitten. Het is net zwaan kleef aan, uiteindelijk zitten ook Piet, Ingrid, Wiesje en Gerty er nog bij. We drinken wat, we eten wat, het is heel gezellig. Na het eten gaat ieder weer zijn gang en blijven wij over met Piet, Dimphy, Annemiek en Sjaak.

Er komt een luid sprekende vrouw met 2 krukken en een mes in haar hand langs lopen. Al snel stopt er een politieauto.... en nog een. De vrouw gooit het mes weg, zij wordt aangehouden en meegenomen. Van het mes worden foto's gemaakt en dan wordt ook dat mee genomen. En daar gaat de politie weer.

Ons kroegje gaat dicht. Bij de buren is live-muziek, zullen we even gaan kijken? Het is er een dooie boel. We nemen nog een biertje en gaan de dansvloer op. Kom jongens.... polonaise.... en dit is lachen, we krijgen de jongelui in beweging. Die komen niet meer bij, alsof ze nog nooit een polonaise hebben gezien. Uiteindelijk wordt er volop gedanst, door ons, maar ook door de jongelui in deze kroeg. Er komen steeds meer jongeren waaronder een paar Nederlandse meisjes) binnen, veelal backpackers denken we. Het wordt een super gezellige avond.