NZ: Milford Sound.

Om 6 uur gaat de wekker, om 7 uur zit iedereen in de bus. Ik heb uit voorzorg een sinasprilletje ingenomen want Jeff rijdt zo beroerd dat ik elke keer misselijk word in de bus. Jeff start de motor en daar gaan we dan, op weg naar Milford Sound.

Jeff begint weer te ratelen door de microfoon. O nee he, daar zit ik nu echt niet op te wachten. En aan het gemor in de bus te horen niemand niet. Jeff is 69 jaar, stiekem vind ik hem een beetje zielig, maar dit kan ik echt niet aan. De goede man zwetst maar door en is nagenoeg onverstaanbaar.

Inca vraagt hem of het wat minder mag. Hij zet het geluid iets zachter en praat vrolijk door. Als hij zegt "I'll tell you a story about that" roept iedereen NEE!!!! Dan zegt Patrick hem dat hij maar even stil moet zijn. O, zalige rust.

We rijden door Fiordland National
Park over de Scenic Milford
Highway wat een van de mooiste routes is in Nieuw Zeeland. Het landschap is alweer heel mooi en we maken diverse fotostops en korte wandelingen bij o.a. Englington
Valley, Mirror Lakes (wat een mooie spiegelingen), Hollyford Valley Lookout, Monkey Creek, Holmer Tunnel enz.

Bij Monkey Creek zien we een aantal Kea’s (papegaaien die ook carnivoor zijn). Behalve vlees eten zijn ze gek op rubbers van auto's en proberen ze deze er vanaf te trekken. Grappig om te zien.

Bij Milford Sound gaan we aan boord van een schip en dan begint de Nature
Cruise. We varen 2 uur door Milfords Sounds langs prachtige rotspartijen en watervallen. Sommige watervallen zijn wel 150 mtr hoog, we komen er heel dichtbij en we hebben een goed zicht op de kliffen van
de fjord. Ook komen we nog wat spelende pelsrobben tegen. Het is allemaal heel bijzonder en werkelijk allemachtig prachtig.

We treffen het nog steeds bijzonder goed met het weer. Dit is een van de natste gebieden van NZ waar gemiddeld 7 meter regen per jaar valt.

Onderweg terug naar Te Anau stoppen we bij the Divide waar we een prachtige wandeling maken langs de Key Summit. Dit is een zware wandeling waar slechts een deel van de groep (waaronder Will uiteraard) aan deelneemt.

Voor de rest (waaronder ikke) is er een alternatieve wandeling bij Hollyford Road (Marian Creek). Via een hangbrug gaan we omhoog door het bos. De vele varens en mossen geven het bos iets sprookjesachtig. We lopen langs een rivier met stroomversnellingen en kleine watervalletjes, we genieten en raken niet uitgekeken. Zo mooi ook weer dit. Het fototoestel draait overuren. Dat wordt thuis nog een hele klus om weer uit te zoeken.