NZ: Picton.

We varen om 8 uur met de watertaxi door de Marlborough Sounds naar Motuara Bird Island waar we een uur hebben om vogels te spotten. We kunnen langs een smal bergpad omhoog lopen. We zien veel vogels maar vooral veel dezelfde, de Australische Vliegenvanger. Een leuk vogeltje. Verder zien we nog wel wat andere soorten. Dan moeten we de boot weer op.

We varen naar Ship Cove waar een Captain James Cook monument staat. Vanaf hier kunnen we een 17 km lange etappe van de Queen Charlotte Track lopen naar Furneaux lodge. Dit is zo'n 5 uur lopen en lijkt best pittig te zijn. Iedereen is van plan om mee te lopen. Ik moet er vanaf zien, mijn heup doet teveel pijn. Gelukkig heb ik mijn stokken thuis gelaten anders was ik ws toch wel gaan lopen en eenmaal onderweg kan je niet meer terug. Nu heb ik geen keus.

Uiteindelijk besluiten ook Gerty, Dimphy, Piet, Gerard en Patrick met de boot terug te gaan. En wat ben ik er achteraf blij om dat ik terug ging. We stuiten op een grote school dolfijnen (tuimelaars) die rond de boot blijven spelen. Ohh.... wat is dit gaaf zeg, we kunnen ze bijna aanraken zo dichtbij zijn ze. Wat een cadeautje, wat is dit genieten en wat jammer dat we op een gegeven moment weer verder moeten. Maar mijn dag kan echt niet meer stuk.

Terug in Picton gaan we met elkaar een bakkie doen op een terrasje en we bespreken ons geluk van deze ochtend. Daarna gaan we naar het hotel, badpak aan, boekje mee en een relaxed middagje aan het zwembad. Ik denk nog even aan de anderen die in de hitte op de berg lopen te ploeteren. Die zullen het vast ook heel leuk hebben maar ik vind dit heerlijk.

Will komt thuis, hij heeft het echt goed gehad. De wandeling was heel mooi door subtropisch regenwoud, maar ook heel zwaar. Hij was pas een half uur voordat de boot kwam op plaats van bestemming. Dit had je echt niet getrokken zegt Will. Ik geloof hem, maar ik had er toch al geen spijt van.