NZ: Van Rotorua naar Tongariro nationaal park.

We verlaten Rotorua en zijn zwavelstank. We zouden bij Waiotapu (het mooiste gebied hier met hoge thermische activiteit) stoppen om kraters, kokende modderpoelen, de champagnepool en een geyser te zien. Helaas.... ook dit gaat weer niet door. Ik begin hier nu toch wel een beetje chagrijnig van te worden, alweer iets wat niet door gaat. Gisteren hebben we ervoor gekozen om een dergelijke excursie over te slaan omdat we het niet nodig vonden om het 2x te zien. Nu gaan we het helemaal niet zien. Niet zo leuk.

We stoppen nu in Waimangu. Hier is geen geyser te zien maar er is wel geothermische activiteit. Om mijn vakantiegevoel niet te laten verpesten moet ik even schakelen en van deze omgeving gaan genieten. Dat lukt prima want het is hier ook prachtig. We zien prachtig gekleurde, borrelende en rokende meertjes. Er is ook een prachtig blauw kratermeer. En zelfs een heel ienieminie klein geysertje. Ik ben tevreden.

Daarna rijden we naar de Huka Falls, een prachtige stroomversnelling/waterval waar helderblauw water met enorme kracht doorheen komt razen. Supermooi dit. We maken een wandeling stroomopwaarts (=klimmen) langs de rivier. Ook weer heel mooi. Aan het eind van de wandeling kunnen degenen die dat willen even in de rivier zwemmen.

En verder gaan we weer, we rijden langs het Taupomeer, het grootste kratermeer van NZ. Na een fotostop bij het meer en later bij vulkaan Tongariro én Mount Doom van Lord of the Rings komen we aan bij Park Hotel Ruapehu. Dit hotel ligt in the middle of nowhere. We moesten onderweg inkopen doen voor 2x lunch en ontbijt omdat hier niets te koop is. Er is een restaurant in het hotel voor het avondeten, dat gelukkig wel.

Als we willen gaan eten is het één grote chaos, er zijn geen tafels beschikbaar, ga maar in de bar zitten, we komen jullie wel roepen. Na lange tijd is er een tafeltje voor Annemiek en Sjaak. Ik blijf alleen achter in de bar. Na een biertje loop ik de eetzaal in en zie Piet, Dimphy en Linda aan een 6-persoonstafel zitten. Kom er bij wenken ze. Will is nog bij de briefing voor de trekking van morgen. Naderhand komt hij er samen met Inca ook bij zitten. We eten gezamenlijk, het is erg lekker.

Dan gaan we slapen, de 7 trekkers worden morgenochtend al om kwart voor 6 opgehaald dus het is vroeg dag. Piet en Dimphy en Peter en Freeke gaan niet graag naar hun kamer. Daar schijnt een enorme putlucht te hangen. Wat ben ik blij dat wij daar geen last van hebben. Wel is het heel erg gehorig, we horen onze buren praten en ook buiten is het erg onrustig. Dat wordt weer een nachtje oordoppen.