Perito Moreno

Half 7 opstaan, 7 uur ontbijten, 7.45 uur de bus in. We worden naar een haven gebracht, 20 km verderop, waar we een niet al te grote boot opgaan die nog niet half vol zit. Fijn, een lekker klein groepje.

We varen over Lago Argentina en hebben de mooiste uitzichten op de bergen met hun gletsjers en watervallen. Van 10 km afstand vangen we zelfs al een glimp op van de Perito Moreno. Vandaag heb ik mijn thermoshirt aangedaan en dat is geen overbodige luxe, ondanks het mooie weer. Er staat een stevige wind.

We gaan van boord op een klein, beschermd eilandje. Daar maken we een wandelingetje. Langs abuela (grootmoeder) een knoeperd van een boom die al erg oud is en ook naar een waterval. Er komen een paar koeien voorbij gerend (thuisgevoel) die hier ooit achtergelaten zijn toen de boeren dit eiland moesten verlaten omdat het beschermd gebied werd.

Onze gids geeft aan dat ze slecht engels spreekt en omdat wij maar met 3 engels sprekende mensen in de groep zijn laat ze dat maar helemaal zitten. Niet zo netjes want we hebben betaald voor uitleg in het engels. Will en een Israeliër snappen helemaal niets van wat ze ratelt in het spaans. En ratelen doet ze, razendsnel. Ik kan soms wel deels begrijpen waar ze het over heeft maar voor het overgrote deel kan ik er ook geen soep van koken. Beetje jammer zo.

We gaan weer aan boord. De volgende stop is bij cerro Negro. Hier maken we een wonderschone wandeling van 1 uur. We komen uit in een droge rivierbedding waar we tijd krijgen om onze meegebrachte lunch te nuttigen en rond te kijken. Na ons broodje lopen we naar een mooie waterval vanwaar we ook prachtig uitzicht hebben op cerro de Mayo, de hoogste berg in dit gebied. 

Terug op de boot varen we naar de Perito Moreno, een gletsjer anders dan alle andere gletsjers ter wereld. Tientallen vierkante kilometers ijs worden dagelijks 2 a 3 meter tussen 2 bergen door een meer op geduwd.

Een gletsjer ontstaat als er in de winter meer sneeuw valt dan er in de zomer weg smelt. Dan stapelt de sneeuw zich op en door de zwaarte zakt de dikke sneeuwlaag naar beneden en wordt tot ijs gevormd. De Perito Moreno is de enige gletsjer ter wereld die nog aangroeid.

En wauw..... zoiets heb ik nog nooit gezien. Wij varen vrij dicht langs een ijswand die 70 meter boven het meer uitsteekt. Hij heeft de mooiste kleuren blauw in zich. Rondom ons drijven gigantische ijsblokken die regelmatig van de gletsjer afbreken en met donderend geraas in het water van het meer vallen. Hoe bijzonder dat wij dit natuurwonder van zo dichtbij kunnen aanschouwen.

De boot legt aan en we kunnen te voet langs de gletsjer lopen over de vele balkons die ze hier aangelegd hebben. Op deze manier kan je de gletsjers van alle kanten goed bekijken. Oh, wat is dit ontzettend mooi. Ik heb er gewoon geen woorden voor.

Deze Perito Moreno is één van de hoogtepunten van deze reis voor mij, was voor mij de reden om naar Patagonië te komen. Het stelt me zeker niet teleur. Sterker nog, het is mooier en indrukwekkender dan ik ooit had durven dromen.