On the road again

We zijn druk, Will probeert alles klaar te krijgen zodat Ries morgen de boerderij probleemloos over kan nemen voor een paar weken. Bovendien moet er nog een koe kalven. Hopen dat dat vandaag nog gebeurt.
Ik pas op Tygo, breng de honden naar Werner en Jette, die later deze week weer hun intrek in ons huis zullen nemen. Ik wil het huis dus ook graag op orde hebben. Ook met inpakken ben ik nog niet helemaal klaar.
In de avond zitten we dan uit te puffen bij Marion die jarig is. Eventjes ontspannen. We maken het niet laat, helemaal klaar zijn we nog niet. Als we thuiskomen nog wat kleine losse eindjes aan elkaar knopen. Ach.... de laatste loodjes wegen altijd zwaar.

We willen om 5 uur vertrekken en dat lukt ook bijna. Op weg naar Amstelveen waar we de auto parkeren. Op de bestemming aangekomen zien we de namen van wel 6 bedrijven staan, maar die van ons staat er niet bij. Zullen we wel goed zitten?  Even de chauffeur bellen dan maar. Hebben jullie geboekt bij Travelparking? Nee, daar doen wij geen zaken meer mee. Elke keer problemen.

Lekker dan, hebben wij weer. Het zal eens wel in 1 keer goed gaan. De chauffeur is erg aardig, geeft ons een kopje koffie en belt met Travelparking om te vragen hoe dit nu zit. We moeten naar Aalsmeer. Dus hup, weer in de auto en daarheen rijden. Kost veel tijd dit geintje.

Ik mopper een beetje tegen de chauffeur maar die man kan er ook niets aan doen. Gelukkig zijn wij altijd vroeg genoeg om dit soort tegenvallers op te vangen. Dus de stress slaat niet toe en mooi op tijd komen we op Schiphol aan.

Het is niet druk bij de bagage-drop-off. Bij de securitycheck staat geen rij  en ook bij de douane gaat het vlotjes. Nu knnen we op ons gemakje genieten van een lekker ontbijtje alvorens naar de gate te gaan.

Onze gate ligt helemaal achteraan en hier hebben we een mooi uitzicht op de startbanen en kunnen we nog even vliegtuigen spotten. Dan gaan we boarden en de service aan boord van de KLM is weer prima. We gaan de lucht in en na een korte tussenstop in Kigale, Ruwanda bereiken we iets eerder dan gepland Entebbe. We zijn in Oeganda. 

We kopen een visum (wat erg vlotjes verloopt) en lopen naar buiten. Daar staat Frank ons met zijn auto op te wachten. Dat heeft Lotte voor ons geregeld. Het is pikdonker dus gedurende de rit van een uur naar Kampala zien we niets van het land. Het is link rijden, brommers, fietsers, voetgangers bevinden zich vaak zonder licht op de rijbaan. Intensief voor de chauffeur.

En dan bereiken we Kampala, gelukkig weet Frank de weg want met adressen werken ze hier niet. Het is meer een omschrijving zoals bijv. bij het benzinestation links en bij de 2e mangoboom rechts of zoiets. Via hobbelige onverharde weggetjes komen we aan bij een ijzeren poort. Na wat getoeter gaat de poort open en rijden we de compound van Martijn en Lotte binnen. 

Martijn is er niet en we worden welkom geheten door Lotte. We drinken een biertje en duiken ons bedje in.

We zijn in Kampala, we zijn in Oeganda, we're on the road again.