Sri Lanka 2024, Knuckels gebergte.

Maandag 12 februari, Knuckles gebergte.
Gelukkig hoefde ik maar 2 keer naar het toilet vannacht. En ik heb zowaar beter geslapen dan ik verwacht had. Na het ontbijt gaan we wandelen. Oei Mahendra, wat denk je, is dat te doen voor mij? Ja hoor, zegt Mahendra, we splitsen de groep. Een lange moeilijke wandeling én een korte wandeling die wel pittig is maar dat kan je wel.

We gaan op pad. Ik zie het meest op tegen het eerste stuk omlaag wat we gisterenavond omhoog moesten. Maar eigenlijk valt dat best mee. Daarna voert de wandeling steil omhoog, puf, puf. Maar het landschap is wonderschoon. Echt zo ongelooflijk mooi. We lopen door dorpjes, rijstvelden en beekjes. Dan splitsen onze wegen, de lange wandelgroep met Will gaat hier de berg op, de korte wandelgroep met mij gaat rechtdoor. Over smalle paadjes, omhoog, omlaag, door bossen en rijstvelden, we klauteren over stenen, hekjes, boomwortels en steken beekjes over. Gemakkelijk is anders maar o wat is het mooi en leuk.

Als iedereen weer terug is gaat een deel van ons zwemmen in de rivier. Velen van ons hebben bloedzuigers opgelopen. Die krengen zitten echt overal. In het woud én op de campsite. Echt balen, smerige beesten. Ik hoop maar dat we die krengen uit de tent kunnen houden vannacht.

Er volgt nog een prachtige wandeling door de rijstvelden. Ik sla even over en blijf met Sija en Els in het kamp. Lekker boekje lezen voor mijn tent. Als iedereen weer terug is eten en dan weer naar bed.