Tihar, de eerste dag.

The Valley Guesthouse is echt bevolkt met nederlanders. De meesten komen voor een trekking en er ontstaan vanzelf leuke gesprekken omdat we 's avonds allemaal in de huiskamer zitten. Ik ga vanavond met Gerda eten in de groene containers. Annette heeft ook wel zin om mee te gaan. Zij heeft 3 jaar geleden 1 maand vrijwilligerswerk gedaan in het tehuis en ook Henk en Marga, die voor de 6e keer op vakantie zijn in Nepal, sluiten aan. We eten chopsuey, een heerlijk noedelgerecht. We betalen voor de maaltijd inclusief drankjes 130 roepies. Dat is omgerekend €1,04

Deepavali of Diwali in India, Tihar in Nepal. Drie benamingen voor hetzelfde grootse hindoefestival. Het duurt 3 tot 5 dagen, afhankelijk van de streek van Nepal. Hier in Kathmandu vieren ze het 3 dagen. Tihar is het feest van het licht om de godin Laxmi te eren. Huizen worden versierd met heel veel gekleurde lampjes. De stad baadt in het licht. Al dagenlang liggen de winkeltjes vol met afbeeldingen van godin Laxmi, al dan niet omgeven met knipperende gekleurde lampjes. Ook puilen de winkeltjes uit van bakken met gekleurd poeder. Met dit poeder wordt een patroon op de stoep voor het huis gemaakt met daarin kaarsjes, bloemen, fruit en wierook. Vanaf dit patroon loopt een spoor van poeder, bloemen en kaarsjes het huis in naar de afbeelding van Laxmi om haar de weg te wijzen.

Als ik naar het tehuis ga zie ik dat alle honden een bloemenketting dragen en een tika op hun kop hebben. Het is de eerste dag van Tihar. De kinderen zijn opgewonden en niet te bewegen tot knutselen of een spelletje. De hele dag staat in het teken van wachten op de big happening. Op het dak wordt beslag gemaakt voor eten dat alleen met Tihar gemaakt wordt. In een grote wok vol met hete olie wordt het beslag in een rondje erin gespoten. Met 2 stokken houden ze de vorm erin. Als het uit de olie komt lijkt het nog het meest op een ring voor ringwerpen. Het smaakt een beetje naar oliebollen of churro's.

Om 2 uur zijn de meiden al omgetoverd tot prachtige jongedames in hun gehuurde jurken en met hun make-up. Sommige van hen herken ik niet eens meer. De jongens stappen voor de gelegenheid eens uit hun trainingspakken en dragen een nette broek met een blouse of trui.

Om 6 uur verlaten we het huis met de kleinere kinders die voor Tihar komen optreden in het guesthouse. Het is eigenlijk een soort playback optreden. Heel erg leuk, maar zo'n optreden duurt wel erg lang, op z'n minst een uur. Ik zit als een trotse godmother (Chhechi doet ook mee én ze doet het heel goed) te kijken. Na het optreden zingen ze een lied voor de zegen van Laxmi en dan komt de schaal gevuld met rijst, zand, snoepjes, bloemen en kaarsjes. De bedoeling is dat we daar allemaal geld in gooien. De kids laten 10 roepies in de schaal liggen voor Laxmi en dan gaan ze verder naar het volgende adres. 

Gerda en ik hebben nog niet gegeten dus maar even snel naar een restaurantje aan de overkant van de weg. Ik wil er wel zijn als onze grote kids komen optreden en vanuit dat restaurantje kunnen we ze zien aankomen. Het eten is wederom goed voor weinig. Het Tuborg biertje dat Gerda en ik delen drijft de prijs wat op. Alcohol is hier duur (€3,20 voor 650 ml haha).

Er komt nog een andere groep optreden tussendoor. Die zijn echt erg goed en we worden als publiek erbij gehaald om mee te dansen. Hartstikke gezellig en de sfeer zit er goed in. 

We komen er achter dat de kleinere kids nog niet thuis zijn gekomen. Oei, da's niet best. Wat nu? Ze zouden in het hotel voor onze japanse sponsors gaan optreden, dat is vlak bij het tehuis. Gerda belt Temba. Die is echter niet te bereiken. Dus belt ze Dev. Gelukkig weet Sudip in welk hotel de japanners logeren en Dev gaat daarheen om de kids te zoeken. Na een half uurtje krijgen we een appje dat de kids gevonden zijn. Pfoe.... wat een opluchting. 

Dan komen onze oudere kinderen, gelukkig want het is al 10 uur en het wordt koud. Die slepen van alles mee, boxen, mengpanelen, elektrische gitaren, microfoons en noem maar op. Eerst maken de jongens muziek en hoewel ik wederom als een trotse godmother (Saroj doet mee en dit zijn wel ónze kinderen) zit te luisteren moet ik heel eerlijk zeggen dat het vorige bandje echt een betere zanger had. Onze jongens zingen soms een beetje vals. Maar vooruit.... ze doen hun best. Daarna gaan de meisjes dansen en daar zijn ze wel supergoed in. Ismiti doet een fantastische solodans. Plots staat de politie op de stoep. Het is 11 uur dus stoppen nu. Dat is echt jammer omdat ik weet hoeveel ze geoefend hebben. Het slaat ook nergens  op, overal om ons heen klinkt keiharde muziek en dat gaat ook nog een hele poos door. Maar goed, het is niet anders. De kinders gaan naar huis en wij gaan lekker slapen. Op naar dag 2 van Tihar.