Toscane: terug naar huis.

We checken uit bij hotel Minerva, tijd om naar huis te gaan. Dat is dan tweehonderdnogwat zegt de man achter de balie.
Nee, zeg ik, dat betaal ik niet, beetje duur voor toeristenbelasting en de honden.
U moet betalen zegt de man.
Nee zeg ik. Het is al betaald.
Nee hoor.
Jawel, ik reis via Eigen Wijze Reizen. Klopt niet zegt de man maar pakt er toch de papieren erbij. O, klopt toch. Dat wordt dan vijfentwintig euro.
Geen excuses voor de vergissing. Beetje jammer.

We lopen naar het station om de auto op te halen die daar de hele vakantie voor €14,00 in de parkeergarage heeft gestaan. En dan kunnen we aan de reis naar Weil am Rhein beginnen. Dat zou in 7,5 uur moeten kunnen lukken. We rijden in de stromende regen, weinig zicht, erg druk op de weg, veel file en enorm druk bij de vele tolpoorten.

Wij staan natuurlijk in de rij die het slechtste opschiet. Als we eindelijk bijna het poortje in kunnen rijden gaat de slagboom omlaag en het licht op rood. Poort gesloten. Shoot.... kunnen niet voor of achteruit. Dan maar opzij proberen in een andere rij ertussen te komen. Gelukkig worden we er snel tussen gelaten. Als we net in het poortje staan gaat de slagboom achter ons dicht en het licht op rood. Nog een poortje dicht. Wat een onwijze chaos maar wat een geluk dat wij er nog net door kunnen.

Net voor de Zwitserse grens laten we de hondjes even uit, plaspauze voor onszelf en drinken we een bakje cappucino. Ook nog even de tank volgooien, de bezine kost hier €1,69 dus laten we daar maar van profiteren. En na 20 minuten weer door.

In Zwitserland file voor de Sint Gotthardtunnel maar verder veel rustiger op de weg. Onderweg stoppen we nog 1 keer een kwartiertje voor een plaspauze en verder alleen om van stuur te wisselen. Om half 8 (11 uur nadat we wegreden uit Siena) komen we eindelijk aan in hotel Maximilian in Weil am Rhein. Snel inchecken en dan gaan eten. We hebben inmiddels best trek. Daarna de hondjes nog even uitlaten en slapen.

Vandaag nog een ritje van 7 uur voor de boeg. We doen het rustig aan, slapen wat langer, ontbijten op ons gemakje, lopen een fatsoenlijk rondje met de honden, we verwachten geen gekke dingen onderweg.

Om half 10 rijden we de parkeergarage uit..... tenminste..... dat willen we maar er staan dranghekken voor de uitgang. Gelukkig komen er al snel verkeersregelaars die ons doorlaten. Daar gaan we dan. Al vrij snel passeren we de Franse grens. Het is vrij rustig op de weg en we vorderen gestaag. Net voor de duitse grens tanken we voor €1,61. Ook in Duitsland is het rustig op de weg. In België is het ietsje drukker maar we schieten lekker op. Net voor Nederland de tank nog even volgooien voor €1,74. Waarom betalen wij in Nederland eigenlijk dik €2,00 terwijl benzine in de landen om ons heen beduidend goedkoper is?

We stoppen om 5 uur bij wegrestaurant "De Lucht" om een hapje te eten. De keuze is daar reuze maar niet heuze. We kunnen kiezen tussen een beenhammetje of een biefstukje met wat gebakken aardappeltjes. Verder is alles op dus het moet maar. Als we de zaak willen verlaten moet dat via de achteruitgang.
Ja doei, het regent dat het giet. Wij willen gewoon via de tunnel.
Maar dan moeten we tegen andere mensen zeggen dat ze niet naar binnen mogen zegt het meisje.
En toch willen wij er hier uit.
Nou vooruit dan maar, ze doet de deur open. 

Na 7 uur rijden zijn we weer thuis. Wat hebben we het weer goed gehad.
Italië is een fantastisch vakantieland.
Toscane is beslist een mooi gebied.
Ik heb altijd graag een trekking willen doen dus dat kan ik afvinken.
We waren in leuke, mooie dorpjes en stadjes.
We hebben in mooie hotels, appartementen en B&B's overnacht en leuke mensen ontmoet. Ik hou van het italiaanse eten, dat vind ik echt zoooo lekker.
We hebben onszelf uitgedaagd, voor Will was het een makkie, voor mij een uitdaging. Maar we hebben het gedaan en daar ben ik trots op.
We hebben er weer een mooie nieuwe herinnering erbij.