Toscane: van Volterra naar Sensano

10 september 2022 - Volterra, Italië

Om 6 uur ontbijt, hondjes uitlaten, uitchecken, auto inladen en daar gaan we weer. Om half 8 rijden we de parkeergarage uit en bijna onmiddelijk Zwitserland in. Vandaag rijden we op google maps. Die stuurt ons op een route van 750 km terwijl Maze ons 1140 km wil laten rijden. Dus bye, bye Maze, we zijn klaar met jou. Ben wel benieuwd wat we op ons pad vinden vandaag.

Om half 9 staan we in de file, ongeluk gebeurd, levert 37 minuten vertraging zeggen ze. En dat klopte nog ook. Vandaag behalve 1 stop van 20 minuten  op een parkeerplaats in Zwitserland non-stop doorgereden. Een aantal files en vele uren later komen we om 16.45 uur in Siena aan. We parkeren in de garage bij het treinstation. We zijn mooi op tijd voor de taxi die om 17.00 uur afgesproken is.

Om 18.30 uur komen we eindelijk aan in hotel Villa Nencini in Volterra. We installeren ons in onze kamer en gaan dan de stad eens bekijken. Tijdens de middeleeuwen was Volterra een welvarende stad. In 1530 werd het onderdeel van groothertogdom Toscane. Volterra staat bekend om witte albaststeen, die hier gewonnen en bewerkt wordt. Het is een mooie, oude stad met mooie paleizen, kerken, stadsmuren en mooie uitzichten over toscane. Het heeft wel een beetje doodse uitstraling. We eten in het hotel, prima eten en duiken wederom vroeg ons bed in.

Na een slechte nacht (giga hoofdpijn) sta ik om half 7 op. Ik pak de rugtassen in, geef de honden eten, wek Will en dan kunnen we om half 8 ontbijten in de knusse ontbijtzaal van het hotel. Om 8 uur zijn we klaar om te vertrekken voor onze wandeling.... naar Sensano.

Het eerste deel is een stadswandeling door Volterra wat toch niet zo doodse stad blijkt te zijn maar ook leuke, gezellige terrassen heeft. Als we de stad verlaten gaat de route hoofdzakelijk bergaf. De omgeving is mooi, het weer is heerlijk, droog, zonnig, niet te warm.

Na 2 uur houden we een stop. We hebben ong. een kwart van de route afgelegd. We moeten om 4 uur in Sensano zijn om onze taxi te halen. Gaan we denk ik niet halen omdat de route vanaf hier alleen maar bergop gaat. We gaan het zien.

We lopen en lopen en dan komt er een heel steil deel omhoog. Daar ga ik echt stuk op. Bergop was altijd al moeilijk voor me maar na 3x corono is dat echt heftiger geworden. Ik krijg gewoon geen lucht en vraag me serieus af waarom ik dit doe. Leuk is het niet.

Eindelijk boven rusten we even, is het wel weer leuk en dan gaan we weer door. We blijven stijgen maar meer geleidelijk. Is ook een uitdaging maar wel te doen. Net als ik denk dat we de taxi maar een uur uit moeten stellen krijg ik bericht dat we een half uur eerder in Sensano moeten zijn. Ik zeg dat we dat niet gaan redden, kan het om 5 uur? Nee, dat kan echt niet. Die chauffeur moet om 4 uur in Volterra zijn. Nou, we gaan het proberen maar ik denk niet dat het lukt.

Om half 3 lopen we ineens bij B&B San Antonio in Sensano binnen. Hoe we dat gedaan hebben? Geen flauw idee. Manuela, de eigenaresse van de B&B-waar-geen-honden-in-mogen-waardoor-we-terug-moeten-naar-Volterra heet ons welkom. De honden mogen niet in haar B&B maar wel in haar auto. Na het lekkerste koude biertje ooit brengt ze ons terug naar Volterra. Gratis, want ik woon in Volterra en moet toch naar huis zegt ze in belabbert engels. Wat lief, grazie Manuela.

We hebben vandaag 13,8 km gelopen, zijn 400 meter gedaald en 460 meter geklommen. Daar hebben we 6,5 uur over gedaan. Ik hou mijn hart vast voor morgen, dan moeten we 21 km.

Foto’s