Verkeer

Deelname aan het verkeer in India (op welke manier dan ook) is een hachelijke zaak.

Als voetganger loop je meestal gewoon op de weg terwijl motors, auto's en tuktuks aan alle kanten langs je heen razen. Wil je oversteken dan moet je "gewoon" in een langzaam tempo tussen alle verkeer door de weg op lopen en dan rijdt het overige verkeer wel om je heen (hoop je dan).

Langzame fietsriksja's, snelle motoren en scooters schieten kriskras tussen alle andere verkeersdeelnemers door. Ook tuktuks rijden als een razende door de straten. Soms gaan ze zo hard dat je bang bent dat ze omslaan als ze een bocht nemen. De meeste tuktuks hebben hun spiegels aan de binnenkant zodat deze er niet afgereden worden. De chauffeurs kennen de maten van hun voertuig als geen ander en vullen tot op de milimeter nauwkeurig elk gaatje tussen de bussen, vrachtauto's en auto's..

Op tweebaanswegen gaat het verkeer vaak vijf rijen dik en dan niet in keurige rijen maar in een kluwe van voertuigen. Bovendien zijn de wegen niet altijd goed begaanbaar en overal zie je koeien, varkens, ezels, geiten, honden en apen op de weg staan, lopen of slapen. Zij laten zich niet opjagen door het non-stop getoeter van al het verkeer en blijven onverstoorbaar waar ze zijn. Vaak liggen er ook zwervers op de berm tussen de rijbanen te slapen of er leven mensen in tenten op deze tussenberm.

Tel hierbij op dat chauffeurs regelmatig drank of drugs gebruiken (vooral 's nachts), vrachtauto's vaak overbeladen zijn en de chauffeurs zonder rust teveel uren achter elkaar rijden en je snapt dat dit niet altijd goed afloopt.

Zoals ik al eerder geschreven heb rijdt men rustig tegen het verkeer in, haalt men in net voor of in bochten zonder ook maar enig zicht op wat zich op de weg bevind en ook gerust als er een tegenligger aan komt. Ze houden gewoon de toeter ingedrukt en gaan. Ook als ze stil staan in een file toetert iedereen non-stop totdat er weer gereden wordt. Kortom, het verkeer is een gekkenhuis.

We hebben al heel wat gevolgen van ongelukken gezien. Zo hebben we een bus en een vrachtauto zien staan waarvan beide cabines helemaal weggevaagd waren na een botsing. Daar moeten gewoon doden gevallen zijn, in ieder geval beide chauffeurs en een aantal passagieers. Akelig.

Ook zagen we een vrachtauto heel scheef midden op de weg staan, deze is 's nachts door het wegdek gezakt. En dat blijft daar dan gewoon staan en iedereen rijdt daar omheen wat weer een hoop getoeter opleverd. Alsof dat helpt. Een andere vrachtauto stond midden op de weg stil en de chauffeur zat achter het voorwiel onder zijn auto een reparatie te verrichten. Linke soep hoor.

Wij hebben vandaag een lange reisdag voor de boeg en Rana is ook niet de voorzichtigste chauffeur die je je kan voorstellen. Helaas is de auto niet echt berekend op 6 mensen. Op de 2 achterbanken moeten drie mensen zitten. De middelste zit dus op een harde rand en de 2 buitenste zitten scheef omdat ze half op de wielkas zitten. Niet erg fijn als je uren over een hobbelweg moet.

Na een paar uur staan we stil, er is een auto gekanteld en deze ligt dwars over de weg. Er komt een kraan bij die de auto nogal ruw weer op zijn wielen trekt. De auto schudt wat heen een weer als hij op zijn wielen wordt gekwakt. De olie loopt aan alle kanten uit de auto maar de chauffeur stapt weer achter het stuur en rijdt verder. En dus kunnen wij ook weer door.

Weer wat verderop staan er weer 2 voertuigen flink beschadigd langs de weg. This is our lucky day, tenminste dat hoop ik. Want ik hoop toch wel zonder ongelukken op plaats van bestemming aan te komen. Rana drukt maar weer eens op de toeter en daar gaan we..... kijk uit, tegenligger.... ach die zal toch wel remmen..... en pfffff, gelukkig, de auto die we inhalen remt, de tegenligger remt, een motor schiet de kant in en wij kunnen net op tijd weer tussen 2 voertuigen in op de goede weghelft schieten. Rana kan er niet zo goed tegen als er verkeer voor hem rijdt.

Er rijdt een motor zigzaggend voor ons over de weg, Rana toetert en probeert hem in te halen. Dat duurt een poosje en dan slaat de motor gelukkig linksaf. En verder maar weer. Maar iets verder staan we stil, er ligt een bus over de weg. Er staan veel mensen bij en er is ook politie. Zij regelen dat het verkeer door de berm toch verder kan rijden. Rana informeert wat er gebeurt is. Een zigzaggende motor is met de bus in aanraking gekomen en er zijn 3 doden gevallen. Oh my god zegt Rana voordat hij zijn toeter en gaspedaal weer indrukt en verder raast over de weg.

Rana vertelt dat de mensen in India eigenlijk geen chauffeur willen zijn, te gevaarlijk werk. Nu geloven wij hooguit een kwart van wat Rana vertelt. Hij heeft ons direct in het begin al heel duidelijk gemaakt dat hij een grote fooi verwacht als we afscheid van hem nemen. En hij doet er alles aan om ons duidelijk te maken hoe slecht de mensen in India het hebben. Met name hij die zo een gevaarlijk beroep heeft. Wij hebben toch echt wel de indruk dat chauffeur voor toeristen één van de betere banen is die je in India kan hebben. Met Rana hebben we in ieder geval geen medelijden. We laten hem lekker verder kletsen en krijgen een heel verhaal over wat zijn maandloon is, dat hij zelf zijn overnachtingen en eten moet betalen, hoe duur het is om zijn kinderen te laten studeren, dat de reparatie van lekke banden voor zijn eigen rekening is en ga zo maar door. Dus  hij is toch echt wel afhankelijk van een goede fooi. Dan zegt hij nog dat je als chauffeur in India 3 dingen heel erg hard nodig hebt (en dat geloven we dan wel voor de volle 100 procent) namelijk;

1: goede remmen

2: een goede claxon

3: heel veel good luck

Na een lange vermoeiende dag in de auto komen we gelukkig veilig aan in Khajuraho. We logeren in hotel Green Wood. Een prima hotel dat echter wel dik 3 km. buiten het dorp ligt. We besluiten naar het stadje te lopen om een hapje te eten. Het is feest in de stad, vandaag vieren de Hindoes Maha Shivratri, een festival waarbij men het huwelijk van hindoe-goden Shiva en Parvati viert. Zoals alle ceremonies is ook dit een hele happening, grote optocht met auto's met godenbeelden, prachtig versierde witte paarden, kamelen, veel licht en geluid en een grote dansende menigte. Vieren we hier toch nog een beetje carnaval, want daar heeft het veel van weg.