Viedma Gletsjer trekking

Will gaat een trekking maken op de Viedma-gletsjer. Helemaal leuk, hij kijkt er erg naar uit. Hij gaat eerst met de bus naar Bahía Túnel, daar stappen ze over op de boot en varen over Lago Viedma (dat geheel uit smeltwater bestaat) naar de gletsjer. Daar klimmen ze eerst een stukje over de rotsen naar het ijs. Vervolgens begint de sensatie. Met stijgijzers onder een wandeling van zo'n 2 uur over de gletsjer maken. 

Dat is niet zo mijn ding dus ik ga niet mee. Ik heb 2 keuzes: ik blijf de hele dag in en rond het hostel of ik ga alleen op pad. Ik kies het laatste. Dan heb ik 2 opties: ik ga hier achter het hostel naar een waterval of ik ga aan de andere kant van het dorp de bergen in. Omdat we morgen uitchecken en onze bagage in het hostel opslaan is het meest praktische om dan achter het hostel te wandelen. Ik ga dus naar Mirador de los Cóndores achter het busstation.

Om kwart voor 8 lopen Will en ik richting het busstation. Bij het reisbureau staat zijn bus al klaar. Doei, doei, fijne dag en veel plezier. Ik loop verder naar het informatiecentrum van Parque Nacional Los Glaciares waar mijn trail begint. Op mijn kaart staat dat het een easy trail is. Op het infobord aan het begin van de trail staat dat het een moderate trail is. Nou ja, dat moet dan maar.

Het is geen lange trail, slechts 1 km maar daar doe je volgens de info wel 45 minuten over. Uiteraard wordt het weer klimmen, zucht, hijg, puf. Zo vroeg in de ochtend ben ik helemaal alleen op de berg. Mens, wat voel je je nietig als je echt helemaal in je eentje op een berghelling staat, omringd door de prachtigste natuur die je maar kan bedenken. 

Eenmaal boven is er geen condor te zien. Jammer hoor. Ik besluit ook naar Mirador de Las Aguilas te gaan. Beiden mooie wandelingen. En wat ben ik blij met mijn stokken zeg. Dat loopt een stuk makkelijker.

Op de terugweg kom ik een argentijns meisje tegen die vind dat te hard waait om verder te gaan. Samen lopen we terug, gezellig keuvelend in het spaans. Zij is goed te verstaan, werkt op een toeristen-info-kantoor in Buenos Aires. Echt leuk dat ik nu de gelegenheid heb om mijn spaans te oefenen. 

Na 3 uur wandelen ben ik terug in het hostel en gaan de beentjes weer omhoog (mijn voeten en knieën protesteren behoorlijk haha). Ik probeer mijn site bij te werken maar het internet is echt prut hier dus dat lukt niet.

Om 7 uur komt Will razend enthousiast terug. Wat een belevenis. Uiteindelijk zijn ze 4 uur op de gletsjer geweest, wandelend over smalle ijsruggen, langs diepe kloven en steile wanden. Ook hebben ze nog aan ijsklimmen gedaan, met stijgijzers en pikhouwelen langs een steile ijswand omhoog. Wat een ervaring. Uniek. De foto's zijn prachtig en de verhalen indrukwekkend.