Zwemmen

Als we opstaan is het bewolkt maar droog. Vanmorgen hebben we een afspraak met ons chauffeurtje, die nog steeds in Rantepao rondhangt, om te onderhandelen over de terugtocht naar Makassar.

Wat ons betreft hebben we 2 opties:

Optie 1: we gaan terug naar Makassar met de nachtbus. Voordeel is dat we een nacht de kosten voor een hostel uitsparen en het is goedkoper dan het busje huren. Nadeel is dat we dan een hele dag in Makassar rond moeten lopen met onze bagage op onze rug. Bovendien vinden we Makassar geen leuke stad en het enige wat wij daar zouden willen doen is Fort Rotterdam bekijken.

Optie 2: we huren het busje met ons chauffeurtje. Voordeel is dat we hier nog lekker naar bed gaan en vannacht om 4 uur opstaan om te vertrekken. We worden dan gelijk naar het vliegveld gebracht, dus geen gesjouw met de tassen. Nadeel is dat het duurder is dan de nachtbus, maar niet zo heel veel (€2,75 pp), en we moeten natuurlijk een extra nacht betalen in het hotel, maar ach, we slapen hier voor €3,50 pppn. En we kunnen Fort Rotterdam dan niet gaan bekijken maar eigenlijk is er niemand die dat erg vind.

De keuze is dus gemaakt, we huren het busje met ons vertrouwde chauffeurtje en gaan luxe terug naar Makassar.

Als dat dan afgehandeld is verteld de dame van het hotel mij dat er vandaag een trouwerij is in een hotel vlakbij. Misschien leuk om te gaan kijken. Maar we hebben eigenlijk het plan opgevat om te gaan zwemmen bij het Heritage Hotel en we besluiten bij ons plan te blijven. Dus zwemspullen pakken en na een kwartiertje de berg aan de overkant oplopen komen we aan bij het hotel.

Wat een luxe resort is dat. Met een mooi zwembad. We vermaken ons hier prima, een lekker lui daagje aan een luxe zwembad, beetje zwemmen, beetje lezen, beetje drinken, hapje eten. Ondertussen is toch de zon gaan schijnen en zo kan het gebeuren dat we allemaal lichtelijk verbranden op onze laatste dag in Toraja-land.

Om een uur of 3 begint het weer te storten en rennen we naar binnen. Zodra de regen ietsje minder wordt spoeden wij ons de berg af en komen net aan droog over voordat het water weer met bakken uit de hemel komt. En het wordt ook niet meer droog. Toch willen we vanavond niet weer in het hotel eten dus met onze poncho's aan trotseren we de regen en lopen naar de stad.

Lars heeft hier schoenen gezien die hij mooi vindt onder zijn pak en ook Will koopt een paar mooie schoenen. En dan voor de laatste keer eten in Rantepao. Vannacht vertrekken we van hier.

Om 4 uur zitten we allemaal klaar in de lobby van het hotel en een kwartiertje later komt ons chauffeurtje. We stappen in en laat de rit maar beginnen. We vliegen om 5 uur en het plan is dat we om 3 uur op de luchthaven zijn. We soezen en soms slapen we wat en het chauffeurtje rijdt fors door en ondanks dat we op de enige "goede" weg van het eiland rijden hotsen en klotsen we weer door het busje.

Als we om 9 uur ergens willen ontbijten zegt het chauffeurtje ons lekker de tijd te nemen omdat het nog maar 3 uurtjes rijden is. En zo gebeurt het dat we al om 1 uur op het vliegveld staan. Gelukkig kunnen we wel al snel inchecken, zijn we in ieder geval van de tassen af. Dan willen we een hapje eten maar dat valt vies tegen. Het enige eten wat er enigszins acceptabel uitziet is bij een soort Kentucky Fried Chicken. Fast food is eigenlijk tegen mijn principe maar je moet wat. Ze hebben een uitgebreide kaart en als we er eindelijk uit zijn blijken ze maar 2 opties te hebben, een kippenpoot met rijst en optie 2 = 2 kippenpoten met rijst. Nou... ehhmm... doe dan maar 3 kippenpoten met rijst.

Als we bij Starbucks van een lekker bakkie zitten te genieten komt daar Piter ineens weer aanlopen.Hello  my good friends!! He, Piter, waar kom jij nu vandaan? I told the people from the customs that you, my good friends from Holland, are leaving today and that I want to say goodbye to you all. Nou, wat leuk. Hij blijft even bij ons zitten praten en dan nemen we echt afscheid van elkaar. Goodbye and have a nice life.

We gaan wederom op tijd de lucht in en landen om 8 uur in Jakarta. We nemen een taxi naar de stad (de bussen rijden niet meer) en vinden al snel een hostel. Dan nog een hapje eten en lekker naar bed.